Friday 7 December 2012

Hati,minta awak sabar.

 Sudah pukul tiga lebih.Pagi.Mata aku masih segar bugar.Belum menguap lagi.Nampaknya harini tiada pelangi.Mungkin petang tadi pelangi itu muncul.Hanya sebentar.Masih ada lagi pelangi dalam hidup aku.Tapi warna pelanginya tak lengkap.Hilang satu.Aku tak pasti warna apa yang lenyap.Aku harap esok warna pelangi yang satu itu aku temui.Supaya bisa pelanginya jadi sempurna.

Baru sebentar,hati aku yang macam gelas kaca ni retak lagi.Entah bila akan pecah,aku tak pasti.Mungkin esok,mungkin lusa,tulat atau bila-bila saja.Aku harap kau tak akan hancurkan hati aku macam mana kau hembaskan gelas kaca biar jatuh ke lantai,pecah berbunyi kuat.Aku harap kau jaga gelas yang dah retak lima puluh peratus ni.Sebab hati aku tak kuat.

Sekarang aku lemah.Tiada tenaga.Ya,hanya gara-gara kau seorang.Bikin aku tiada tenaga.Mengalahkan orang sakit terlentang di hospital menunggu hari kematian pada keesokan hari saja.Entah bila semangat aku akan pulih kembali,aku tak pasti.Tak,aku tak perlukan hundred plus atau minuman lain untuk buat aku kembali bertenaga.Hanya perlukan masa.Mungkin agak lama.Tak pasti panjang mana masa yang aku minta.

Tadi lepas aku baca kotak chat kau dengan dia,aku tersentap.Hati aku berkecai.Macam harapan yang jatuh lurus dari langit.Terhempas macam kapal terbang hilang kawalan.Ya,sebegitu rupa hati aku.Tak,hati aku lemah.Kau perlu tahu.Aku tak kuat seperti engkau.Di mata aku engkau kuat.Kerana engkau seorang lelaki.

"Entah."

Satu perkataan yang berlegar dalam ruang fikiran aku sekarang.Entah,aku taktahu nak taip apa lagi.Hati aku rasa macam nak lari jauh dari kau.Jauh 1001 kilometer dari hati kau.Tapi aku tak mampu.Biar diri aku jauh sebegitu rupa.Asalkan bukan hati aku yang berjauhan dengan kau sebegitu rupa.

Maaf.Tiada lagi ayat seterusnya yang boleh aku sambung..

Hati aku terluka.Ya,sekarang.Tunggu aku cover hati aku dengan plaster.

Selamat malam,awak.Moga awak mimpi saya.Pasti awak sedang lena dibuai mimpi indah *kenyit mata*

Duhai hati,minta awak banyak-banyak bersabar.Ingat Allah,ingat keluarga.Kerana keluarga adalah pelangi yang pertama hingga ke enam dalam hidup saya..